De beslissing om te gaan scheiden neem je niet makkelijk en dan komt het moment dat jullie het je kinderen, je ouders, familie, vrienden, collega’s en/of kennissen moet gaan vertellen. Hoe doe je dat en wat vertel je wel of niet?
Waar bij het vertellen aan de kinderen vooral verdriet aanwezig is omdat je kinderen geen pijn wil doen, is bij het vertellen aan anderen (veelal je ouders) er voornamelijk schaamte aanwezig. Schaamte omdat het huwelijk mislukt zou zijn en ouders het gevoel hebben te hebben gefaald.
Al die mensen wil ik het volgende meegeven: je hebt niet gefaald en je hoeft je niet te schamen. Koester de mooie tijd die jullie samen gehad hebben. Voor alles is een tijd van komen en dat het huwelijk/de relatie eindigt betekent niet dat je gefaald hebt of dat het hele huwelijk/de relatie mislukt is.
Zoals mijn collega Berry van Zuidam ooit zo mooi zei: de carrière van Marco van Basten is toch ook niet mislukt omdat hij vroegtijdig stopte als profvoetballer (zijn laatste wedstrijd speelde hij toen hij 27 jaar was). Waarom denken we dat dan wel bij het eindigen van een huwelijk/relatie?